Perfekcyjna niedoskonałość vs Lewa ręka ciemności.

Ender, przezywany Genderem
Ciągłym graniem macho potrafił się znudzić nawet sam Hemingway. W jego pruderyjnym „Rajskim ogrodzie” Katarzyna z Davidem bawią się w sypialni w zamianę ról seksualnych. Pamiętacie Houyhnhnmów? Gdy Guliwer wraca ze świata tych inteligentnych koni, brzydzi się naszą zwierzęcą fizycznością. Zupełnie jak przedstawiciel ludzkości w „Lewej ręce ciemności”, żyjąc przez dłuższy czas wśród istot na co dzień pozbawionych balastu płci, brzydzi się przybyłych Terran z ich nieustanną i niezmienną seksualnością.

Czytaj dalej „Perfekcyjna niedoskonałość vs Lewa ręka ciemności.”

Conrad a zrównoważony rozwój

Kongijczycy pod rządami króla Leopolda II, którym odcięto dłonie za niedostarczenie wymaganej ilości kauczuku.

Podróż w głąb XIX wiecznego Konga Conrada to podróż w głąb świata bez formy, wariację na jej temat oprócz oczywistego „Czasu Apokalipsy” odnajdziemy również w „Innych Pieśniach” Dukaja. A Jądro ciemności? Wciąż trwa. Mamy je w swoich smartfonach.

Czytaj dalej „Conrad a zrównoważony rozwój”

I nigdy nie chodziłem do szkoły.

Nauczycielka ustawia dzieci w dwuszereg i zwarta kolumna idzie noga za nogą w stronę lasu.  Osowiałe postaci dzieci, ich wzrok wbity w ziemię sprawia, że przypominają kolumnę jeńców.  Jeden z chłopców w marszu próbuje uderzać bucikiem w kamyki, których pełno na szutrowej drodze. Nauczycielka eskortująca kolumnę szarpie go za ramię: „nie szuraj!” Jakby miała karabin, oberwałby kolbą jak nic.

Czytaj dalej „I nigdy nie chodziłem do szkoły.”

Antykruchość.

Są książki, które zmieniają postrzeganie rzeczywistości. „Na początku był seks”, o którym pisałem ostatnio, należy do tej kategorii. Taką ważną książką jest też „Antykruchość. O rzeczach, które lubią wstrząsy” N. Taleba, którą przeczytałem już jakiś czas temu, ale ciągle o niej pamiętam. Zawarta w niej koncepcja ułomności naszego postrzegania, ciągle do mnie wraca.

Czytaj dalej „Antykruchość.”

Opowieść podręcznej / The handmaid’s tale, Margaret Atwood – serial.

mv5bmzezntizmdk2of5bml5banbnxkftztgwnjizodqxmji-_v1_ux182_cr00182268_al_ Rzecz dotyczy (pozornie) głównie praw kobiet, współczesnej oczywistości, ale przecież, tylko w świecie zachodniej, liberalnej demokracji….  Film osadzony w „tu i teraz”  przypomina, że prawa człowieka nie są nam dane raz na zawsze, że mogą zniknąć z dnia na dzień, zdmuchnięte jak domek z kart.  Jedna z ważniejszych rzeczy które się ostatnio pojawiły na ekranie.   Serial w porównaniu z książką przypomina pełnowymiarowy  i kolorowy obraz, pojawiają się nawet wątki zupełnie nieobecne w książce: to po prostu trzeba obejrzeć.  Co ciekawe, to już druga ekranizacja szkicowej powieści Atwood.

Czytaj dalej „Opowieść podręcznej / The handmaid’s tale, Margaret Atwood – serial.”

Dystopia: Opowieść podręcznej, Atwood

Mocna rzecz, klasyka, o której o zgrozo, nie słyszałem zupełnie, w dodatku makabrycznie tu i ówdzie aktualna. Podobno ma się pojawić w tym roku, na jej podstawie serial. Przeczytałem o tym notkę (nie ) i pomyślałem: rozerwę się chwilę, książka to jakieś nietypowe „postapo” wynikało z niej – będzie fajny klimat, może w stylu Alei Potępienia Zelaznego, pomyślałem.  A tu książka, która wali po głowie…

Tekst o książce Kazimiery Szczuki na Onecie. Mnie akurat zainteresowały nie tyle wątki feministyczne, co raczej  etnograficzno – socjologiczne.  Jeśli ktoś chce zgłębiać  mroczny temat znaczenia obrzędów , niech sobie wygugla „partycykucję”. Ale zdecydowanie najpierw polecam lekturę książki.

Rozwiązła Bogini?

Kult Frei w Skandynawii przekształcił się płynnie w kult  Marii.  Frei, tej ucieleśnionej kobiecej seksualności, wolności i siły kompletnie nie rozumie, zrównując ją z prostytutką, nawet  Słupecki, autor ” Mitologii skandynawskiej w epoce wikingów. Pisząc o moralności nie rozumie, że nie jest ona czymś constant. Dzisiejsza jest inna, jej owocem są przydrożne, wiejskie kapliczki Matki – Dziewicy,  echo dawnej, słowiańskiej odpowiedniczki Frei, Mokoszy…

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=J7LamehhJKA]