Autor: Witold Ciechanowicz

Leśnik i wieloletni edukator w ośrodku edukacyjnym Nadleśnictwa Gdańsk i później w Leśnym Ogrodzie Botanicznym Marszewo. Autor publikacji i artykułów z zakresu edukacji leśnej. Jeden z wykładowców studiów podyplomowych z zakresu edukacji leśnej na wydziale leśnym AR Kraków, prowadzący warsztaty i wykłady na wielu szkoleniach na szczeblu RDLP i DGLP z zakresu edukacji leśnej. Certyfikowany przewodnik interpretacji dziedzictwa, ogólnoeuropejskiego stowarzyszenia Interpret Europe. Członek zespołu ds. stworzenia treści zarządzenia w sprawie wytycznych prowadzenia edukacji leśnej społeczeństwa w LP (nigdy nie weszło w życie). Laureat nagrody “Kamień milowy edukacji leśnej”, Rogów 2015. i paru innych drobnych odznaczeń branżowych. Współzałożyciel Stowarzyszenia Edukatorów Leśnych.
Opublikowane w

Niechęć do Polaków nie wzięła się znikąd.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=_mNGwpS66mo]
Mój „kresowy” dziadek, Polak z krwi i kości, weteran pierwszej wojny światowej, mawiał, że na tle Białorusinów i Rosjan, najgorsi są Polacy. Wredni, pamiętliwi i zawzięci. To ciekawe spojrzenie, biorąc pod uwagę, że wychował się w klasycznym kresowym majątku, gdzie chwilę wcześniej status białoruskich chłopów zbliżony był do tego, jaki mieli czarni niewolnicy na plantacjach bawełny…  Na spojrzenie z takiej perspektywy na panów – Polaków i jakże bliski naszym sercom szlachecki majątek, dają  dwie płyty zespołu R.U.T.A. To unikalny projekt oryginalnych pieśni chłopskich z okresu buntów chłopskich (płyta Gore) i pieśni białoruskich oraz ukraińskich z czasów pańszczyzny (Na Vschod). Pierwsza płyta podaje dawne teksty w stylistyce punkrocka, druga płyta to przeplatanka oryginalnych tekstów i wykonań oraz ich współczesnej, punkrockowej adaptacji, która świetnie oddaje ich ducha. Dla potrzebujących lepszej analizy: Trójkąt Ukraiński, Szlachta, carat i lód na Wołyniu, Podolu i Kijowszczyźnie, 1793-1914.

Opublikowane w

Pyrrusowe zwycięstwo Kościoła, czyli Hallowen nie wzięło się znikąd.

chryzantemy.jpgChodzimy na cmentarz, zapalamy znicze, wspominamy zmarłych. To zaduszki,  echo dawnych obrzędów…  Ale to przecież nie jest święto (i dzień wolny!)  które mamy w kalendarzu! W nim widnieje „Wszystkich Świętych”. Czas niezliczonych bohaterów  Kościoła katolickiego, pośredników między nami a Bogiem. Naprawdę poświęcacie na nich swój świąteczny czas? W Wigilię i Wielkanoc zostało sporo starego obrządku: wieczorna uczta z nieprzypadkowymi daniami opartymi o grzyby i mak, w  Wielkanoc polewamy się wodą, jemy i krasimy jaja. Oryginalny sens tych  starych świąt został zniszczony, wypełniono je nową treścią. Wszystkich Świętych / zaduszki – to zupełnie odwrotna sytuacja: próba wprowadzenia nowego święta praktycznie spaliła na panewce, nie udało się do końca zniszczyć starego święta, powiodło się zaledwie wykorzenienie obrzędu… Czy nie dlatego tak łatwo powstałą pustkę wypełnia Hellowen?

Opublikowane w

Rozwiązła Bogini?

Kult Frei w Skandynawii przekształcił się płynnie w kult  Marii.  Frei, tej ucieleśnionej kobiecej seksualności, wolności i siły kompletnie nie rozumie, zrównując ją z prostytutką, nawet  Słupecki, autor ” Mitologii skandynawskiej w epoce wikingów. Pisząc o moralności nie rozumie, że nie jest ona czymś constant. Dzisiejsza jest inna, jej owocem są przydrożne, wiejskie kapliczki Matki – Dziewicy,  echo dawnej, słowiańskiej odpowiedniczki Frei, Mokoszy…

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=J7LamehhJKA]

Opublikowane w

Kult Marii nie wziął się znikąd.

Mitologia germańska/ skandynawska nie cieszy się zbyt dobrą sławą. Kiedyś mocno interesowali się nią faszyści, obecnie wszelkiej maści nacjonaliści. Mnie akurat interesuje w niej pozycja kobiety, co z niej dzisiaj zostało, a co udało się ocenzurować i komu. Wszystko to jest dość chyba jasne i oczywiste, ale warto sobie to moim zdaniem powtarzać.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=2Mp-vbRTwT8]

 

Opublikowane w

Na początku trzęsienie ziemi, a potem napięcie rośnie. Perfekcyjna Niedoskonałość

Piątego lipca, w dniu ślubu swej córki – a była to niedziela i słońce grzmiało z bezchmurnego błękitu, słony wiatr szarpał purpurowymi sztandarami na wieżach zamku, krzyczały ptaki – Judas McPherson, pan na włościach, stahs Pierwszej Tradycji, zasiadający w obu Lożach, właściciel ponad dwustu hektarów° Plateau HS, honorowy członek Rady Pilotów Sol-Portu, prezydent Gnosis Incorporated, został dwukrotnie zamordowany. (Perfekcyjna Niedoskonałość, Jacek Dukaj)

Mój syn, któremu wytłumaczyłem o co chodzi, od razu powiedział: „Ale przecież to samo było u Ijona Tichego” Faktycznie, razem oglądaliśmy ten  cudowny serial. Dukaj wyrasta z Lema, ekstrapoluje dzisiejszą rzeczywistość. Ale jak to robi!